Mies Bezemer
Het leek me een mooi project, ‘Bellen tegen eenzaamheid’. Na zo’n 50-tal telefoontjes voel ik me grappig genoeg juist ook erg gesterkt door de mensen die ik belde. Mijn bedoeling was enige zorg te uiten en mee te leven. Vele mensen die ik belde waren erg blij met dit initiatief van een vereniging die zijn leden niet als papieren leden beschouwt. Regelmatig vroegen mensen mij hoe het nu met míj ging, zij draaiden de rollen op die manier mooi om. Treffend dat het hen goed deed te spreken met iemand die ook ervaring heeft met MD, al voel ik me altijd (gelukkig nog) in een bevoorrechte positie. Ik zie immers nog erg veel, zeker in vergelijking met de mensen die ik aan de lijn had.
Ook ik trof een vrouw die wat verontwaardigd reageerde op deze ‘makelaarsvereniging’ die haar uit haar huis zou willen zetten. Wat jammer toch als ook slechthorendheid een rol gaat spelen. Gelukkig lukte het dit misverstand uit de wereld te helpen waarna een leuk gesprek volgde.
Eén ervaring heeft mij bijzonder getroffen. Een hoogbejaarde dame was heel dankbaar dat ik belde maar reageerde wel meteen dat ik met haar niet te lang moest spreken. Ik moest mijn tijd en energie vooral aan anderen besteden. Toen ik haar vroeg of zij het allemaal kon dragen, vertelde ze mij dat zij zich in de bevoorrechte positie bevond dit wel aan te kunnen. Ze woonde weliswaar alleen, dat is wel eens jammer. Toch voelde ze zich ‘rijk’. Door haar ernstige slechtziendheid had ze door de jaren heen al geleerd dat ze stap voor stap haar sociale leven moest minderen en dat er altijd genoeg overbleef als je er ‘oog voor had’. Zij was als het ware ‘getraind’ en daardoor kon ze deze crisis met zijn beperkingen wel aan. Ze vroeg me enigszins bezorgd of ik er zelf wel tegen kon.
Bovenstaande en andere ervaringen hebben mij aan het denken gezet. Veel, echt veel mensen vind ik erg ondernemend, hoopvol, vol vertrouwen en relativerend. Gelukkig weten veel mensen zich omringd door familie en vrienden, al is dit ‘op afstand’. Natuurlijk trof ik ook mensen die moeite hebben met dit isolement, zij willen dankbaar gebruik maken van de mogelijkheid de bellijn te gebruiken. ‘Klagen’ heb ik nauwelijks gehoord. Zo werden deze telefoontjes voor mij ook een leerrijke ervaring en geeft het ook mij vertrouwen in de toekomst.
